آموزش رایگان صفر تا صد تری دی مکس

آموزش edit spline در تری دی مکس

آموزش edit spline در تری دی مکس

آموزش edit spline در تری دی مکس

با استفاده از قابلیت (Editable Spline) قادر به ویرایش اسپیلاین‌ها (spline) به‌صورت دستی خواهیم بود و از ساب‌آبجکت‌هایی (sub object) همانند vertex ،segment ،spline برای اعمال تغییرات استفاده نماییم.

روش های تبدیل (Spline) به Editable Spline در تری دی مکس

Create or select a spline > Modify panel > Right-click spline entry in the stack display > Convert To: Editable Spline

Create or select a spline > Right-click the spline > Transform (lower-right) quadrant of the quad menu > Convert To: > Convert to Editable Spline

Create a line > Modify panel

Selection rollout

به‌طور کلی بر روی (Spline) ها دارای 3 (sub-object) هستیم. که به ترتیب عبارت‌اند:

Vertices: ورتکس

کلیدمیان‌بر > 1

Segments: سگمنت

کلیدمیان‌بر > 2

Splines: باریکه

کلیدمیان‌بر > 3

توجه: برای غیرفعال‌کردن هر یک از ساب‌آبجکت‌ها (sub-object) روی آن کلیک کنید یا از تکرار کلید میان‌بر (sub-object) جاری استفاده نمایید.

Named Selections

با استفاده از گزینۀ (Copy) و (Paste) امکان انتقال (Selection) بین اشیاء امکان‌پذیر می‌باشد.

قبل از استفاده از این قسمت باید ساب‌آبجکت‌هایی (sub-object) مورد‌نظر را انتخاب کنید.

سپس با استفاده از نوار ابزار نامی برای محدودۀ انتخاب‌شده برگزینید و بر روی (Enter) کلیک کنید.

حال بر روی (Copy) در شئ موردنظر کلیک کنید، در کادر بازشده محدوده‌ای که ذخیرۀ کردیم را انتخاب کنید و روی (Ok) بزنید.

به شئ دوم رفته و به (sub-object) موردنظر رفته و بر روی (Paste) کلیک کنید.

Copy: امکان کپی (Selection) انجام شده امکان‌پذیر می‌شود.

Paste: امکان انتقال (Selection) انجام‌شده به شئ دیگری امکان‌پذیر می‌شود.

توجه: برای اینکه انتقال به‌درستی انجام شود، باید دو شئ مشابه یکدیگر باشند یا تعداد ساب‌آبجکت‌های (sub-object) آن‌ها به یک میزان باشند.

Lock Handles: با فعال‌کردن این تیک در صورتی که چند ورتکس انتخاب‌شده باشند و (handle) یکی را ویرایش کنیم، تغییرات بر روی تمامی هندل‌هایی (handle) که ورتکس آن‌ها در حالت انتخاب باشند، اعمال می‌شود.

Alike: فقط هندل‌های (handle) مشابه دست خوش تغییرات می‌شوند.

All: تمامی هندل‌ها (handle) دستخوش تغییرات می‌شوند.

Area Selection: در صورت فعال‌بودن این چک‌باکس بسته به دامنۀ عددی که وارد می‌کنیم در صورت انتخاب یک ورتکس، ورتکس‌های اطراف آن هم انتخاب می‌شوند.

Segment End: با فعال‌شدن این قسمت دیگر برای انتخاب یک ورتکس نیازی به کلیک روی خود ورتکس نیست و این امکان برای شما مهیا می‌شود که با کلیک بر روی سگمنت، ورتکس آن انتخاب گردد.

توجه: سگمنت به دو قسمت تقسیم می‌شود و با کلیک بر روی هر قسمت، ورتکس نزدیک به نشان‌گر موس انتخاب خواهد شد.

Select By: به مدد این گزینۀ امکان انتخاب (sub-object) فعال بر اساس ساب‌آبجکت‌های (sub-object) غیرفعال امکان‌پذیر می‌باشد (وقتی به (sub-object) مراجعه می‌کنیم در صورت انتخاب قسمت‌های مختلف نرم‌افزار آن را در خود ذخیرۀ می‌کند).

Display

Show Vertex Numbers: با فعال‌شدن این تیک، تعداد تمامی ورتکس‌های آبجکت فعال نمایش داده خواهد شد.

Selected Only: با فعال‌شدن این تیک فقط تعداد ورتکس‌های انتخاب‌شده نمایش داده می‌شود.

(Geometry rollout (Object

New Vertex Type

Linear: ورتکس‌های جدید به‌صورت خطی ساخته می‌شود.

Smooth: ورتکس‌های جدید به‌صورت نرم ساخته می‌شود.

Bezier: ورتکس‌های جدید به‌صورت (Bezier) ساخته می‌شود.

Bezier Corner: ورتکس‌های جدید به‌صورت (Bezier Corner) ساخته می‌شود.

Create Line: به کمک این گزینۀ امکان ترسیم (Line) پیوست‌شده به آبجکت فعال مهیا می‌گردد.

Break: جهت منفک‌کردن ورتکس‌ها (vertex) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

Attach: به کمک (Attach) می‌توان شیپ‌های (Shape) مستقل را به یک (Shape) پیوست نمود. به عبارت دیگر عمل یکپارچه‌سازی را انجام دهیم.

Reorient: با فعال‌شدن این چک‌باکس بعد از (Attach) شدن دو (Shape) به‌صورت (pivot to pivot) با هم تراز می‌شوند. به عبارت دیگر مراکز ثقل آن‌ها بر روی هم منطبق می‌شوند.

Attach Mult: فرصت (Attach) کردن بر اساس نام مهیا می‌شود.

Cross Section: به کمک (Cross Section) می‌توانید یک شبکه به هم تنیده‌شده‌ای را ایجاد نمایید یا به عبارتی دیگر بین دو ورتکس یک سگمنت ایجاد می‌کند و به کمک مدیفایر (Surface) می‌توانید برای این شبکه یک پوسته تولید کنید.

اصطلاحاً به این تکنیک (Surface Modeling) گفته می‌شود.

End Point Auto-Welding

Automatic Welding: با فعال‌کردن این تیک در صورت نزدیک‌شدن ورتکس‌ها به یکدیگر با توجه به پارامتر (Threshold) عمل جوش‌خوردن ورتکس‌ها صورت می‌گیرد.

Threshold: تعیین دامنۀ جهت جوش‌خوردن ورتکس‌ها

Insert: امکان اضافه‌کردن سگمنت برای شما مهیا خواهد شد.

(Geometry rollout (Vertex

New Vertex Type

Linear: ورتکس‌های جدید به‌صورت خطی ساخته می‌شود.

Smooth: ورتکس‌های جدید به‌صورت نرم ساخته می‌شود.

Bezier: ورتکس‌های جدید به‌صورت (Bezier) ساخته می‌شود.

Bezier Corner: ورتکس‌های جدید به‌صورت (Bezier Corner) ساخته می‌شود.

Create Line: به کمک این گزینۀ امکان ترسیم (Line) پیوست‌شده به آبجکت فعال مهیا می‌شود.

Break: جهت منفک‌کردن ورتکس‌ها (vertex) استفاده می‌گردد.

Attach: به کمک (Attach) می‌توان شیپ‌های (Shape) مستقل را به یک (Shape) پیوست نمود. به عبارت دیگر عمل یکپارچه‌سازی را انجام دهیم.

Reorient: با فعال‌شدن این چک‌باکس بعد از (Attach) شدن دو (Shape) به‌صورت (pivot to pivot) با هم تراز می‌شوند. به عبارت دیگر مراکز ثقل آن‌ها بر روی هم منطبق می‌شود.

Attach Mult.: فرصت (Attach) کردن بر اساس نام مهیا می‌شود.

Cross Section: به کمک (Cross Section) می‌توانید یک شبکه به هم تنیده‌شده‌ای را ایجاد نمایید یا به عبارت دیگر بین دو ورتکس یک سگمنت ایجاد می‌کند و به کمک مدیفایر (Surface) می‌توانید برای این شبکه یک پوسته تولید کنید.

اصطلاحاً به این تکنیک (Surface Modeling) گفته می‌شود.

Refine group

Refine: جهت افزودن ورتکس به یک (Shape) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

Connect: در صورت فعال‌بودن این تیک هنگام ایجاد ورتکس بین ورتکس‌های ایجاد شده کانکشنی ایجاد می‌شود.

Linear: کانکشن بین ورتکس‌ها به‌صورت خطی ایجاد می‌شوند.

Bind First: باعث مقیدشدن اولین ورتکس به سگمنت می‌شود.

Closed: ضمن (Refine) کردن مسیر ایجاد‌شده بسته می‌شود.

Bind Last: باعث مقیدشدن آخرین ورتکس به سگمنت می‌شود.

End Point Auto-Welding

Automatic Welding: با فعال‌کردن این تیک در صورت نزدیک‌شدن ورتکس‌ها به یکدیگر با توجه به پارامتر (Threshold) عمل جوش‌خوردن ورتکس‌ها صورت می‌گیرد.

Threshold: تعیین دامنۀ جهت جوش‌خوردن ورتکس‌ها

Weld: با انتخاب‌کردن دو ورتکس در صورتی که ورتکس‌های انتخاب‌شده در دامنۀ تعریف‌شده باشند عمل جوش‌خوردن صورت می‌گیرد.

Connect: با استفاده از این گزینۀ امکان متصل‌کردن ورتکس‌ها مهیا می‌شود.

Insert: امکان اضافه‌کردن سگمنت برای شما مهیا خواهد شد.

Make First: با انتخاب ورتکس پایانی و زدن بر روی این دکمۀ نقطۀ (First) تغییر می‌کند.

Fuse: ورتکس‌های انتخاب‌شده را بر روی هم منطبق می‌کند.

Cycle: امکان به توالی انتخاب‌کردن ورتکس‌ها مهیا می‌گردد.

CrossInsert: افزودن ورتکس به دو (Shape) متقاطع

Fillet: امکان گردکردن لبۀ‌ها قابل انجام می‌باشد.

Chamfer: امکان پخی‌زدن لبۀ قابل انجام می‌باشد.

Tangent group

ابزارهای این قسمت به ما کمک می‌کنند تا (handle) ورتکس‌ها را کپی کنیم.

Copy: کپی‌کردن (handle) ورتکس انتخاب‌شده

Paste: انتقال (handle) کپی‌شده به ورتکس جاری

Paste Length: در صورت فعال‌بودن این تیک طول (handle) هم منتقل می‌شود.

Hide: مخفی‌کردن ساب‌آبجکت‌هایی (sub-object) که در حالت انتخاب هستند.

Unhide All: خارج‌شدن تمامی (sub-object) از حالت مخفی

Bind: مقیدکردن یک ورتکس به یک سگمنت

Unbind: خارج‌کردن ورتکس مقیدشده

Delete: حذف (sub-object) انتخاب‌شده

Display group

Show selected segs: با فعال‌کردن این تیک در صورت سوئیچ‌کردن از (sub-object) سگمنت به ورتکس، سگمنت‌های انتخاب‌شده نمایش داده می‌شود.

(Geometry rollout (Segment

New Vertex Type

Linear: ورتکس‌های جدید به‌صورت خطی ساخته می‌شود.

Smooth: ورتکس‌های جدید به‌صورت نرم ساخته می‌شود.

Bezier: ورتکس‌های جدید به‌صورت (Bezier) ساخته می‌شود.

Bezier Corner: ورتکس‌های جدید به‌صورت (Bezier Corner) ساخته می‌شود.

Create Line: به کمک این گزینۀ امکان ترسیم (Line) پیوست‌شده به آبجکت فعال را برای ما مهیا می‌نماید.

Break: جهت منفک‌کردن ورتکس‌ها (vertex) استفاده می‌گردد.

Attach: به کمک (Attach) می‌توان شیپ‌های (Shape) مستقل را به یک (Shape) پیوست نمود. به عبارت دیگر عمل یکپارچه‌سازی را انجام دهیم.

Reorient: با فعال‌شدن این چک‌باکس بعد از (Attach) شدن دو (Shape) به‌صورت (pivot to pivot) با هم تراز می‌شوند. به عبارت دیگر مراکز ثقل آن‌ها بر روی هم منطبق می‌شود.

Attach Mult: فرصت (Attach) کردن بر اساس نام مهیا می‌شود.

Cross Section: به کمک (Cross Section) می‌توانید یک شبکه به هم تنیده‌شده‌ای را ایجاد نمایید یا به عبارت دیگر بین دو ورتکس یک سگمنت ایجاد می‌کند و به کمک مدیفایر (Surface) می‌توانید برای این شبکه یک پوسته تولید کنید.

اصطلاحا به این تکنیک (Surface Modeling) گفته می‌شود.

Refine group

Refine: جهت افزودن ورتکس به یک (Shape) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

Connect: در صورت فعال‌بودن این تیک هنگام ایجاد ورتکس، بین ورتکس‌های ایجادشده کانکشنی ایجاد می‌شود.

Linear: کانکشن بین ورتکس‌ها به‌صورت خطی ایجاد می‌شوند.

Bind First: باعث مقیدشدن اولین ورتکس به سگمنت می‌شود.

Closed: ضمن (Refine) کردن مسیر ایجادشده، بسته می‌شود.

Bind Last: باعث مقیدشدن آخرین ورتکس به سگمنت می‌شود.

Connect Copy group

این قسمت برای (sub-object) (Segment) فعال می‌شود.

Connect Copy: با فعال‌کردن این تیک با کپی‌گرفتن سگمنت از روی آبجکت بین قسمت کپی‌شده و آبجکت کانکشنی برقرار می‌گردد.

End Point Auto-Welding

Automatic Welding: با فعال‌کردن این تیک در صورت نزدیک‌شدن ورتکس‌ها به یکدیگر با توجه به پارامتر (Threshold) عمل جوش‌خوردن ورتکس‌ها صورت می‌گیرد.

Threshold: تعیین دامنۀ جهت جوش‌خوردن ورتکس‌ها

Insert: امکان اضافه‌کردن سگمنت برای شما مهیا خواهد شد.

Hide: مخفی کردن ساب‌آبجکت‌هایی که در حالت انتخاب هستند.

Unhide All: خارج‌شدن تمامی ساب‌آبجکت‌ها (sub-object) از حالت مخفی

Delete: حذف (sub-object) انتخاب‌شده

Divide: به کمک این قسمت شما امکان تقسیم سگمنت‌ها به قسمت‌های مساوی را خواهید داشت.

در صورتی که شما عدد 4 را وارد کنید یعنی به سگمنت جاری 4 ورتکس اضافه و سگمنت به 5 قسمت مساوی تقسیم می‌شود.

Detach

به کمک (Detach) امکان جدا کردن سگمنت به یک (Shape) مجزا میسر می‌شود.

Same Shp: با فعال‌کردن این تیک سگمنت (Detach) شده جزئی (Shape) جاری باقی می‌ماند.

Reorient: با فعال‌شدن این تیک در صورت (Detach) شدن مرکز ثقل آن را با 0. 0 مرکز صحنۀ یکی می‌کند.

Copy: در صورت فعال‌کردن این تیک یک نسخۀ کپی از سگمنت تهیۀ می‌شود.

Display group

Show selected segs: با فعال‌کردن این تیک در صورت سوئیچ‌کردن از (sub-object) سگمنت به ورتکس سگمنت‌های انتخاب‌شده نمایش داده می‌شود.

(Geometry rollout (Spline

New Vertex Type

Linear: ورتکس‌های جدید به‌صورت خطی ساخته می‌شود.

Smooth: ورتکس‌های جدید به‌صورت نرم ساخته می‌شود.

Bezier: ورتکس‌های جدید به‌صورت (Bezier) ساخته می‌شود.

Bezier Corner: ورتکس‌های جدید به‌صورت (Bezier Corner) ساخته می‌شود.

Create Line: به کمک این گزینۀ امکان ترسیم (Line) پیوست‌شده به آبجکت فعال را برای ما مهیا می‌کند.

Attach: به کمک (Attach) می‌توان شیپ‌های (Shape) مستقل را به یک (Shape) پیوست نمود. به عبارتی دیگر عمل یکپارچه‌سازی را انجام دهیم.

Reorient: با فعال‌شدن این چک‌باکس بعد از (Attach) شدن دو (Shape) به‌صورت (pivot to pivot) با هم تراز می‌شوند. به عبارت دیگر مراکز ثقل آن‌ها بر روی هم منطبق می‌شود.

Attach Mult.: فرصت (Attach) کردن بر اساس نام مهیا می‌شود.

Cross Section: به کمک (Cross Section) می‌توانید یک شبکه به هم تنیده‌شده‌ای را ایجاد نمایید یا به عبارت دیگر بین دو ورتکس یک سگمنت ایجاد می‌کند و به کمک مدیفایر (Surface) می‌توانید برای این شبکه یک پوسته تولید کنید.

اصطلاحاً به این تکنیک (Surface Modeling) گفته می‌شود.

Connect Copy group

این قسمت برای (sub-object) (Spline) فعال می‌شود.

Connect Copy: با فعال‌کردن این تیک با کپی‌گرفتن Spline از روی آبجکت بین قسمت کپی‌شده و آبجکت، کانکشنی برقرار می‌گردد.

End Point Auto-Welding

Automatic Welding: با فعال‌کردن این تیک در صورت نزدیک‌شدن ورتکس‌ها به یکدیگر با توجه به پارامتر (Threshold) عمل جوش‌خوردن ورتکس‌ها صورت می‌گیرد.

Threshold: تعیین دامنۀ جهت جوش‌خوردن ورتکس‌ها

Insert: امکان اضافه‌کردن سگمنت برای شما مهیا خواهد شد.

Reverse: با زدن بر روی این دکمۀ (First) شئ معکوس می‌شود.

Outline: امکان ساخت یک خط دوری امکان‌پذیر خواهد شد.

Center: در صورت فعال‌بودن این تیک خط دوری از مرکز به بیرون ایجاد می‌شود.

Boolean

تلاقی دو آبجکت را محاسبه می‌کنید.

Union: فصل مشترک آبجکت‌ها را محاسبه می‌کند.

Subtraction: آبجکت‌ها را از هم کم می‌کند.

Intersection: اتحاد آبجکت‌ها را در نظر می‌گیرد.

Mirror

وظیفۀ قرینه کردن آبجکت را بر عهدۀ دارد.

Length: در راستای طولی

Width: در راستای افقی

Diagonally: در راستای دو محور

Copy: با فعال‌کردن این تیک یک نسخۀ کپی در جهت قرینه تولید می‌کند.

About Pivot: حول مرکز ثقل قرینه‌سازی صورت می‌گیرد.

Trim: در محل تلاقی زواید را حذف می‌کند.

Extend: باعث اشیوهاد پیدا‌کردن خط می‌شود.

Infinite Bounds: در صورتی که خطی موجود نباشد که به آن اشیوهاد پیدا کند، این گزینۀ به کمک ما می‌آید و یک خط فرضی ترسیم می‌کند و در این صورت اشیوهاد انجام می‌شود.

Hide: مخفی‌کردن ساب‌آبجکت‌های (sub-object) در حالت انتخاب

Unhide All: خارج‌شدن تمامی (sub-object) از حالت مخفی

Delete: حذف (sub-object) انتخاب‌شده

Close: باعث بسته‌شدن (Spline) انتخاب‌شده می‌شود.

Detach

به کمک (Detach) امکان جداکردن سگمنت به یک (Shape) مجزا میسر می‌شود.

Same Shp: با فعال‌کردن این تیک سگمنت (Detach) شده جزئی از (Shape) جاری باقی می‌ماند.

Reorient: با فعال‌شدن این تیک در صورت (Detach) شدن مرکز ثقل آن را با 0. 0 مرکز صحنۀ یکی می‌کند.

Copy: در صورت فعال‌کردن این تیک یک نسخۀ کپی از سگمنت تهیۀ می‌شود.

Explode: باعث متلاشی‌شدن (Spline) می‌شود و تمامی سگمنت‌ها از هم جدا می‌گردند.

Splines: تمامی سگمنت‌ها از هم جدا می‌شوند.

Objects: در صورت متلاشی‌شدن هر سگمنت به یک آبجکت مستقل تبدیل می‌شود.

Surface Properties rollout

Material group

Set ID: تغییر متریال آی‌دی سگمنت انتخاب‌شده

Select ID: انتخاب متریال آی‌دی‌های موردنظر

Select By Name: انتخاب بر اساس نام متریال

Clear Selection: با فعال‌کردن این تیک با انتخاب جدید، انتخاب قبلی از بین خواهد رفت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.